Aardappelmarketing

Ruim 7000 jaar geleden ontdekten landbouwers in het Chilcadal in Peru een klein, taai knolgewas dat het in de koude, winderige Andes goed deed. De afzichtelijke knol werd in de millennia daarna een belangrijk onderdeel van het Zuid-Amerikaanse dieet.
​
Tijdens de verovering van Zuid-Amerika in de 16e eeuw stuitten de Spanjaarden op de aardappel, en ze waren er al snel achter dat hij zeer voedzaam is.
​
Ze brachten de aardappel naar Europa. Maar de Europeanen moesten echter weinig van de knol hebben.
​
Het groeide op een enge plaats – onder de grond, waar de duivel huisde – en kwam bovendien niet voor in de Bijbel. Daarnaast hadden toenmalige aardappelen vingerachtige uitgroeisels.
​
Daardoor leken ze op de handen van melaatsen, wat de boeren angst aanjoeg.
Op veel plekken in Europa heerste destijds hongersnood. Maar zelfs de 500.000 ondervoede Parijzenaars weigerden de aardappel aan te raken.
​
Tijd voor marketing
Koning Lodewijk XVI en zijn hof kwamen in aanraking met de aardappel en smulden ervan. Dit zou wel eens de redding van het volk kunnen zijn, dacht de koning.
​
Maar hoe krijg ik de aardappel tussen de oren en het liefst in de mond van het volk?
​
Hij liet de aardappelen groeien op een stuk grond bij zijn paleis. Rond het veld zette hij bewakers neer die nieuwsgierigen op afstand hielden.
​
Maar ze mochten steekpenningen aannemen en knepen een oogje toe als iemand aardappelen van het veld stal.
​
Gevolg: Het gewas moest wel waardevol zijn als het zo streng bewaakt werd, en het publiek had er alles voor over om het te pakken te krijgen.
​
Binnen de kortste keren at iedereen aardappelen, en Lodewijk was onder de indruk: Mensen aan het hof zeiden: ‘Frankrijk zal u op een dag dankbaar zijn omdat u de armen brood heeft gegeven.’
Gefermenteerde stinkspul
Ook zuurkool is via slimme marketing belangrijke voeding geworden. Dit deed James Cook.
​
De gefermenteerde kool bleek een prima middel tegen scheurbuik. Tijdens de lange reizen overzee overleed menig bemanningslid hieraan. Zuurkool bood uitkomst.
Alleen…zie zeelui moesten niets van dat gefermenteerde stinkspul hebben.
Maar weet je, scheurbuik is een lange termijn probleem en dat is vrij lastig om vanaf te komen als je het eenmaal hebt.
James had een idee:
Gedurende de eerste 2 weken op zee mochten alleen de kapitein en de officieren zuurkool eten. De rest van de bemanning niet.
Daarna groeide de vraag naar zuurkool.
Kijk, strategie, structuren en systemen, het stuit je wellicht tegen de borst. Mogelijk heb je ook geen affiniteit met het woord businessmodel.
Het gaat gewoonweg niet tussen je oren zitten. Je bent liever bezig met korte termijn oplossingen voor de groei van je bedrijf.
Jammer, want je businessmodel gaat over jouw (eigen)waarde.
Wat vind jij jezelf waard?
Welke waarde creëer je?
Welke waarde lever je?
En trek je de juiste klanten aan die waarde hechten aan jouw oplossing?
Hoe krijg je dat tussen hun oren?
Welke waarden hebben jouw klanten?
En reflecteert jouw dienst of product de waarden van de soort klanten die je graag aantrekt?
Oftewel, verdien jij wel naar JOUW WAARDE?
Op een dag zal je dankbaar zijn als je snapt hoe je strategisch je businessmodel winstgevend maakt met de systemen en structuren die bij jouw bedrijf passen.
Hou van jezelf!
XXX Petra